Cankuşum Şiiri - Hatice Eser

Seninle bir bütündük
geçmişte kaldı o güzel günler.
Bana sarıldığında
Dünyayı yerinden oynatacak
Gücü bulurdum kendimde
Bakardın çakmak çakmak
Geceyi aydınlatan mum misali
Gözlerinle
İçimde fırtınalar kopardı.
Seni seviyorum dediğinde
Tüm fizik kanunlarını
Hiçe sayardı bu beden
Ayaklarım yerden kesilirdi.
Şimdi ne oldu da
Sen bir yanda ben bir yanda
Böyle can çekişiyor bu aşk
Hala ihtiyacım var sana
Güneşin aya
Toprağın suya ihtiyacı olduğu gibi
Cankuşum yanımda ol yine
Uyandır beni bu kabustan
Uyandır ki örnek olan bu sevgi
yaşansın daima.
Senin cankuşun artık uçamıyor
Kanatları kırık sabırla dönmeni bekliyor.
tekrar uçmak istiyor
Gittiği yerlere sevgi götürmek istiyor.
Bu sevinci herkesle paylaşmak istiyor.

19.06.2006