Cankuş Şiiri - Rubil Demir

Sağın solun karışır pusulan yönün döner.
Kaybolur ay, yıldızlar kayar, ışığın söner.
İşte aşk böyle bir şey,şikayet olmaz Can kuş.

Yollar yılan kıvrımı, yolcu geçmez kuş uçmaz.
Fakirlik yokluk dolu, bolluk bereket sunmaz.
Çöl serap, yakın uzak, sefalet yolu, Can kuş.

Dost kapısını mısmar çiviyle çakacaksın.
Mamur ettiğin her bir gönülü yıkacaksın.
Aşk yolu bu yol, şefkat, merhamet yoktur Can kuş.

Anan baban,yanında yok canım dediklerin.
Zehir zakkum olacak, o yeyip içtiklerin.
Tat tuz arama. diyet, kefaret ister Can kuş.

Ne selam veren olur, ne selamını alan.
Birde bakarsın, gerçek sandıkların hep yalan.
Bu yol aşk yolu hüner, marifet gerek Can kuş.

Ya elin tersiyle it, aşkınla kal baş başa.
Ve ya dünyayı sırtlan, nasıl yaşarsan yaşa.
cennet sen, cehennem sen, nedamet duyma Can kuş.

Olmaz saraylar köşkler, barınak sana dağlar.
Kurur dereler çaylar, gül vermez kara bağlar.
Çetin kış yolu, kula, minnet edilmez Can kuş.

Alleme cihan olsan, kahrını kimse çekmez.
Adın olsa da Cabbar, söz geçmez torpil sökmez.
Ateş topu kızıl gül, ziynet hal dilin Can kuş.

Tank, top, mermi yersin, o gün ne varsa revaçta,
Ufuk çizgisi gibi durur, sulhta savaşta.
Kan ver, can ver aşk yolu, şehadet eder Can kuş.

Yok alır yok satarsın, para pul karaborsa.
Çile pazarı bura, ne İstanbul, ne Bursa.
Aşkın gözü kör, Rubil, arzı net görmez,Can kuş.