Çankırı’da Nostalji Şiiri - Sadık Softa

Çankırı’da Nostalji

Karanlık ölürdü sohbetin damarında;
Gece korkmazdı; yanında biz vardık.
Duymazdık gecenin sessiz sesiz sızlanışını;
Dost meclislerinde anı yaşardık.

Sohbetler uzardı kervanlar gibi;
Gençlik, damarlarımızda yalpalardı.
Yıldızlar dokunurdu gözlerimize;
Akşamlar dizilirdi peş peşe;
.................. Geceye koşardık.

Uzunyol, uzardı boydan boya;
İmaret, düğüm atardı gülen zamana;
Kaldırımlar yükselirdi yol boyu;
Gündüzden geceye,
................... Geceden gündüze akardık.

Çınar köklerinde dirilirdi bozkır;
Şehrin nabzını tutardık.
Salınır gezerdi Dondurmacı Yaşar Amca,
Gülen yüzüne bakardık.

Mahalleler uyamazdı mahallelere;
Biri geçse sokaktan, yabancı sayardık.
Rahat bırakmazdık sokakları;
Biraz da kabadayılık taslardık.

Sarıbaba köklü bir mirastı bize;
Günü mazide arardık.
Uğrardık Akız Çalısına,
Beyaz bir dal kırardık.

“Karatekin Kanlı Bıçak! ”
“Heyyt! .. Bre! ..
Var mı bize yan bakacak? ! .”
Sert sert bakıp, tespihimizi sallardık.

Çankırı-26.03.2008