Ömür’ün elleri iriydi.
Yüreği yufkacık.
Bir koca yiğitti,
Alamanda işçiydi.
Bir tabak çoban salatası
Bir küçük rakısı
Başka bir şeyi yoktu sanki.
Paylaşalım “Cankardeş” dedi.,
Bu ilk sözüydü.
“Cankardeş”...
Bir çatal salatadan
Bir yudum rakısından.
Bir türkü çalarmısın
Cankardeş,
Beni anlatan.
“Umutsuz çaresiz sallanan eller
Kavuşulmamayı anlatıyorlar”
Bir damla yaş sazıma düştü
Cankardeş anasını düşündü.
1993_Ölüdeniz
Mutlu ÇelikKayıt Tarihi : 19.1.2007 15:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mutlu Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/19/cankardes.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!