Cankanım Şiiri - İbrahim Araz

Cankanım, şiir gözlüm
Yüzüne yeni bir alem yarattığım
İstibdat zamanından kalma atamın
Çokça zorba azca hümanist!

Ancak ağızlarda mümkündü demokrasi
Ulaşılabilir ve kurtuluşa vesile olabilir
Statükocu bir anlayışa keza

Felluceli bir çocuğun masumiyetidir adalet sende
Nemümkün bir düştür
Dayatmacı!

Cankanım, hakikatine ikna edilebilir bir güzellik
Türkü erdeminde!

Cankanım, kozalak yüzlüm!
Çam ağacı altına düşen
Kuruca düşler bir çoğu seni
Oysa sen tonlarca kömürü tek başına tutuşturabilenlerdensin
Kozalak yüzlüm, gaz yağına bulanmış
Yüreğimin sobasının vazgeçilmezi
Nicedir halim, yalnız
Ayını kaybeden gökyüzü gibi
Çoktan uyanmıştır gözleri
Şavkına yeni bir günün!

Cankanım, muşmula ekşiliğinde
Tattıkça ve yedikçe yapraklarına dokunasım geliyor
Kanım, köy ekmeği tazeliğinde
Yağı sürdükçe kokuna doyamıyorum
Cankanım, doğaya bırakılmış naylonun çürüme ihtimalinde
Bende varoldukça yok olma ihtimalin
Benim iddaa ettiğimin tam tersine

Cankanım,
Varım yoğum,
Paçavra çirkinliğindeyim ben sokağa atılan
Çokça insanın ayaklarıyla ezdiği
Ve dağılmaya yüz tutmuştur iplerim
Örülmesi nemümkün!

Cankanım,
Fuhuşa zorlanan hayat kadınım!
Kurdalye kesilerek genel ev açılan zamanlarından kalma ülkemin
Cankanım,
Yolsuzluğum!
Direnmeyi göze alamadığım!
Cankanım,
Batık bankalarım
Göz göre göre hortumlanan vatandaşımın cebinden
Cankanım,
Sapkınlığım
Delicesine şiirler yazdığım...

Varım yoğum!
Latin dili unutulmuşluğundayım ben
Yüzyıllar önce bugünse yazılı
Çoktan ölmüştür bende şiir yazanlar

Cankanım,
Türkçe akışkanlığındadır sende nefes almak
Nedensiz, mutluca ve hala yaşayan
Koşarcasına buluşmuştur harfleri
Adını binlerce kez yazmak amacıyla

Cankanım, ayağıma pabuç
Elime eldiven
Boynuma atkı
Çokça korumuşsundur beni yalnızlığa karşı
Yalnızlığa terk edilmiş bir ömür

Cankanım,
Hatası kanıtlanabilir bir aşktı bu
Fazlaca yanlış
Çokça yanılgıya düşmüş!

05.03.2005