Öleceğimi sandın değil mi?
Bak kalktım ayaktayım.
Ve yaşıyorum..
Belki kısa bir uykuydu benimki..
Öyle bir uyku ki.. beni rüyadan uyandırdı..
Ben aslında uyumadan önce rüya görüyormuşum..
Sevenlerim vardı..
Sevdiklerim vardı..
Hayatımda kocaman yalanlar vardı..
Meğer benim düşmemi bekleyen..
Bir tekme de ben atayım diye sıraya giren insanlar..
Hasta oldum.. belki siz görmediniz. Duymadınız..
Ama ben uyurken sizi hep dinledim biliyormusun..
Daha uyanmadan.. ya uyanmazsa diye yaptığınız planları..
Bazen seviyorum diyerek attığınız yalanları..
Hepsini dinledim..
Biliyormusun en çok da seni dinledim..
Ve belkide ben o uyukudan senin için sadece senin için uyandım..
İnadına inadına yaşamak için..
Ne tuhaf değil mi?
Canımsın derdin bana.
Ve ilk sen terkettin beni..
İyide ettin..
O sahte halinle bir ömür geçirecektim.
İyiki gitin..
Düştüğümü sandınız öyle mi?
Kalktım bak. Uyandım ayaktayım..
Doğrudur. Yalnızım. Tek başımayım..
Etrafımda canım dediklerim bile yok..
Ama mutluyum.. en azından katlanmak zorunda olacağım.
Sahte yüzler yok..
Yalan sözler yok..
Keşke ölseydim. Dediğim de çok oldu benim..
Ama ölmedim işte burdayım.
Ağzımda tek bir kelime var şimdi..
Sakın sakın benden birşey isteme..
Tek kelimem kaldı. Hepinize..
CANINIZ CEHENNEME
Kayıt Tarihi : 30.6.2021 09:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!