“Canımı yakma! ”
Bir inat uğruna, çılgınlık yapıp
Bu gönül kapımı, vurup da çıkma!
O buz gibi soğuk, tavrını takıp
Kalbimi yüz yerden, kırıp da çıkma!
Canını yakarım, canımı yakma!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta