Canını Kibrit Gibi Çakmayanın Sevdası Ya ...

Gece bir feryada dönüşebilir
İltica duruşlu köpekler uyur sıcak taşlarda
Çeşmelerden akan zaman
Tiryakisi olunmayan göllere dökülür

/Şimdi sına yalnızlığını dik duruşlu inadınla/

Bayraklarımıza kurşun sıkıyorlar
Aşk ikliminde çatışmalar
Sevdanı savun ey şair
Onurun testi testi taşınma vaktidir

Güneş batmak üzere
Dünyanın herhangi bir hırçınlığına tırmanıyoruz
Sırt çantamızda fırtına mataramızda boran
Şimdi bir uçurumla buluşursam
Şu sözler yalınayak koşacak ardından
Tipiyle yüzleşecek benden kalan

/Mesafeler nedir ki
Ben seni sende gördüm
Göğe mermi işlemez
Ben sende seni öldüm/

El ele tutuşurken alev alev tutuşmayı biriktiren andır
Ufku kendine benzeten bir zamandır
Şiirler sık çatışır göğsünde
O nedenle tüm kafiyeler kandır
Hasrete yıldırım düşse sevdanın canı yanar
Ölüm oy
Canını kibrit gibi çakmayanın sevdası yalandır

/Elim buz gibiydi elimi sende unuttum
Senli ormanlarımın kozalağına tutundum/

Yutkun şimdi zemherinin zifirini ey şair
Yutkun şimdi ne varsa yaşama dair
Ve umut ki benzemez şıvgın kıran kırağıya
Yüreğin çılgın bir inkar ve düşlerin daha mahir