Canına yandığım dünya
ben seni çok sevmiştim.
Güneşini, ayını, yıldızlarını,
sonra çiçeğini, böceğini,
kirazını, başağını,
toprağını, yağmurunu, karını.
Sonra sılayı, gurbeti
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Şiiriniz insanı alıp götürüyor,düşündürüyor...yaşanası dünyamızda,nefessiz kalmamıza ,nerdeyse boğulmamıza neden olan,maalesef yine insan soyu...herşey onların ya! hükmediyorlar gönüllerince..kaleminiz daim olsun.
Yüreğine sağlık. Çok güzel. Tam puan.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta