Atın iyisine doru,
Yiğidin iyisine, deli dermiş atalarımız.
Yıllarca kalbinde muradını bekleyen,
Hazan yelleriyle,
Aşkını kalbine nakşeden,
Sevdası için kanatlanıp,
Her seferinde sana koşan bu deliyi,
Gerçekten seviyorsa delicesine, yüreğin.
Tabuları, korkuları bırak! ey sevgilim...
Ömrüne ömür,
Canına deli bir yiğit katsın.
Katsın da, görsün şu fani dünya,
Gerçek sevginin, ukdenin ne demek olduğunu...
01 Mayıs 2003 Ankara
Cafer Tayyar ÖzkanKayıt Tarihi : 11.5.2004 09:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!