Canın sağolsun1 Şiiri - İsa Yıldıran

Yarim seni hep özlüyorum,
Yürekte ateşin hep közlüyorum,
Bir gelsen diye yol gözlüyorum,
Ateşine yaktın beni canın sağolsun.

Bir mum gibi bak eriyorum,
İstesen canım ben veriyorum,
Sevmesen de ben seviyorum,
Ateşine yaktın beni canın sağolsun.

Kaç kış geldi geçti bak gelmedi yaz,
Söz vermiştin giderken gelecektin o yaz,
Ne olurdu sen de beni gönlüne bir yaz,
Ateşine yaktın beni canın sağolsun.

Yok saydın aşkımı gittin buradan,
Elimde değil ki sen çıktın kuradan,
Levh-i Mahfuzda yazmış seni yaradan,
Ateşine yaktın beni canın sağolsun.

Yokluğunda ben hep yalnız yürüdüm,
Yanan yüreğime kışın karı kürüdüm,
Gülizara gidip de aşkı bürüdüm,
Ateşine yaktın beni canın sağolsun.

Aşkla yanan gönle çok gördün suyu,
Yanarım ben halime, sen rahat uyu,
Düştüğüm aşkından dipsiz bir kuyu,
Ateşine yaktın beni canan sağolsun.

Sevmiştim ben seni hem de yürekten,
Boş çıktı saldığım her bir kürekten,
Gökyüzü inliyor, düşmüş direkten,
Ateşine yaktın beni canın sağolsun.

Sevdan bir mızrak yüreğim deler,
Kara bir trendir hep nazlı gider,
Aşkınla bu yürek kime hükmeder,
Ateşine yaktın beni canın sağolsun.

İSA YILDIRAN