Ruhsuz bir kalp taşıyorum,uzun zamandan beri...
Umrunda degilim,hayalime bile gelmesi ne kadar etkiliyse,her gün görüyorum,göz göze...
Ve her defasında öldürüyor kendisi beni, feda ediyor hayallerimi kendi mucizelerine.
Halbuki böyle olmamalıydı, hayallere inanmayanlara mucize beklemesi, herseyi silbaştan yaratmayı deniyor... Girdaplarla dolu bir şehir, loş bir karanlık ve havasızlıklar boğuyor beni.
Dört duvar arasında, zindanı anımsatıyorsun.
Nasıl bir denklemsin, kapalı bir kutu gibi muamma.
şimdi,sadece yokluğuyla avunuyorum, herşey rağmen,özlemiyle geçiyor gecelerim.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta