kabusa dönüştü, o saf teze rüyalarım,
lacivert gecelerde kayboldum,
serseri günlerde astım masum anılarımı,
kendi başıma kaldım boğuştum azgın köpek gibi yalnızlıkla,
sen de boğuştun mu örümcek ağlı tozlu odalar da,
boğuldun mu acımasız iki yüzlü sevdalarda,
güneş vuruyor sedeflere,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta