Canın Sagolsun Şiiri - Selma Ozden

Canın Sağ Olsun

Duydum ki, sen beni “unutsun” demişsin,
Fotoğraflarımı “atsın” demişsin.
Mazi defterini “yaksın” demişsin,
Sitem etmem, yarim, canın sağ olsun.

Bilsem pencerende tomurcuklar açmış,
Rengârenk çiçekler kokunu saçmış.
Güller, papatyalar başında taçmış,
Totem tutmam, yarim, canın sağ olsun.

Madem kapattın sen kapılarını,
Ah etmem ki cahim yapılarını.
İstemem dünyanın tapularını,
Matem tutmam, yarim, canın sağ olsun.

Gözlerin, o siman aklıma gelse de,
Yansa da yüreğim, nefes kesse de,
İmkânsızlık yeli tütüp esse de,
Özlem duymam, yarim, canın sağ olsun.

Hem gece hem gündüz yol gözlesem de,
Firak ateşinde hep özlesem de,
Ahvâlim ayandır hâl, gizlesem de,
Mutluluğun duam, canın sağ olsun.

Mazin, film şeridi gibi geçse de,
Aşk cellâdı kurban beni seçse de,
Hasret nöbetlerin kefen biçse de,
“Öldüm!” demem, yarim, canın sağ olsun.
“Öldüm!” bilme, yarim, canın sağ olsun.