Canın Sağolsun Şiiri - Murat Gezici

Bir şarkı vardır insanın içinde,
Nereye gidersen git,
Nerede olursan ol,
Duyduğunda seni senden alır…
Yüreğini ezer gıyabında….
Ve dillerini bürer…
Lal olursun icabında…
Ve geçmiş ezer omuzlarını…
Dizlerin bükülür….
Saçların dökülür…
Ve yaprakların…

Bir telefon gibi yakınlığın,
Bir tuş alır seni senden…
Arayamazsın.
Gururun vurur sevdanın boynunu…
Değiştiremediğin huyunu…
İkilemlerini ve kaderin oyununu…
Kaçarken kovalandığını…
Ve kovaladığında kaçtığını…
Sevmelerini, sevmemelerini…
Al şimdi karşına sevgili…
Hesabını kime sorarsan sor…

Duyamadın sessizliğin sesini,
Bilemedin yaktığın ateşini,
Gidince biter sandın hep,
Bitiremedin içimdeki sevgini…

Yıllar geçerken ömrümden,
Yolları gitmeden tükettin…
Hasretini sökemezsin içimden,
Bu garip adamı sen terk ettin…

Bir şarkı vardır mazinde,
Duyduğunda kulaklarını tıkadığın.
Anıları ne zaman öldürdün içinde,
Düne kadar öylece masum bıraktığın.
Ve bir kez olsun arayıp sormadığın.
Ve inanmadığın…
Sonra bakmadığın…
Ve adını dahi anmadığın..
Yıllarca sakladığın..
Ama bir kez sulamadığın..

Bu garip sevdayı yine tek başıma yaşarken…
Ve sen bir kez daha hançerlerken,
Olsun be sevgili olsun…
Şarkılar yansın şiirler yok olsun.
Bu ömrüm sensiz son bulsun,
Senin canın sağ olsun…
9 Mayıs 2017