Canın Çıka Şiiri - Sedat Kocabey

CANIN ÇIKA

Uyurgezer halların
Git de yüzünü yıka
Kırılsın tüm dalların
Vefasız canın çıka

Kıymetimi bilmedin
Çağırdım da gelmedin
Gözyaşımı silmedin
Vefasız canın çıka

Yüzünde nur kalmamış
Şeref onur kalmamış
Zerre gurur kalmamış
Vefasız canın çıka

Derde döndü pür neşem
Bilmem kaçıncı şişem
Çok ağrıyor sol köşem
Vefasız canın çıka

Yıktın gönül dağımı
Viran ettin bağımı
Çaldın gençlik çağımı
Vefasız canın çıka

Attığın zehirli ok
Çok canımı yaktı çok
Senin hiç insafın yok
Vefasız canın çıka

Ettiğini bulursun
Kapılarda ulursun
Uzak dur ne olursun
Vefasız canın çıka