Canın Cehenneme! Şiiri - Mehmet Bicik

Gecenin yarısı…
Küflenmiş duygularım
Harekete geçti birden…
Kin,
Nefret kusmaya başladım yine…
Haykırdım
Gidenin ardından,
Avazım çıktığı kadar:
Canın Cehenneme! ..
Canın Cehenneme! ..

Gecenin
Issızlığı değildi
Beni bağırtan…
Gidenin arsızlığı,
Gidenin tutarsızlığıydı
Beni delirten…
Hem,
Bir ben değildim
Delice bağıran…
Sesler yankılanıyordu semâda…
Hep bir ağızdan bağırıyordu
Terk edilenler:
Canın Cehenneme! ..
Canın Cehenneme! ..

Terk edilmek koymamıştı bana…
Yalnızlığı ben istemiştim zaten…
Gidenin,
Bırakmayışı yakamı,
Tüketmesi takatımı,
Delirtti beni…
Çaresiz kaldığım için bağırıyorum:
Canın Cehenneme! ..
Canın Cehenneme! ..

15 Ekim, 2006 Burhaniye