Canımsın Şiiri - Hüseyin Alan

Yokluğunda hüzün yağdı gözlerime
İlişti kahır yüreğime
Ve sevgime daldı karanlık
Umutlara sarıldı
O güzel yüzün gülümsemesiyle

Elin elime değse,güneş olur gözlerim
Liğme liğme olsa adım
İnse gönlüme hüzün,yansa bedenim
Felaketin olur ağlayan tenim

Az,ak sayfada derin izler
Gün güneşini küser kem karanlıktan
Zaman sahipsizlikten delirir
Ya duygular sonsuzu unutur
Bakar kör gibi işitmez seslerini

Sen canıma cansın
Adıma saklanan ışık
Ve sen kırılan kalbin ilacı
Ağlayan yüzümün ferisin

Yok saydım ve kandım
Seninle paylaştım kederlerimi
Kalıntılar arasında buldum kendimi
Gökyüzüne adadım elimdeki sönen yıldızları

Sanma ki düşecek sevda
Közünü kaybetmiş sisli anılarda
Parçalanacak ay ve güneş
Dağılacak kulpunda testi
Derinlere inecek hislerim

Bu ne dayanılmaz acı
Bu ne kahır çekilmez her saat başı
Bu ne ızdırap yakar anlımı ve yüzümü
Bu ne kopuştur kan ağlayan yürekte

Canıma can,ruhuma ruh
Sevdama sevda,kalbime gül
Ahımda vahım
Izdırabımda ızdırabım
Bir sensin benim canım..