Hayata canımın yanmış tarafından bakıyorum hep;
İki gözüm körmüş gibisine kapkaranlık her yer.
Can acımın yankısını duyuyorum her yerde;
Hayatı feryat dolu kulağımla dinliyorum hep.
Kilometrelerce koşmuşçasına soluk alıyorum hep;
Dizlerimin bağı çözülene kadar kovalıyorum umudu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta