Canımın ta içisin. Şiiri - Muammer Erdem

Çocukken bir masal dinlemiştim.
Rüyasında gördüğü güzele
Delicesine aşık olup,bulmak için onu
Yollara düşmüş bir adam.
Mantıksız gelirdi bu bana.
Görmeden,bilmeden nasıl aşık olunur derdim.
Gülme komşuna,gelir başına misali
Geldi.İşte benim de başıma.
Bir baktım!
Aynı duruma düşmüşüm.
Görmediğim,bilmediğim ama;
Hep görmek,bilmek istediğim sana
Aşık olmuşum be canım.
Bu da yetmemiş.
Canımın ta içisin der olmuşum.
Canımın en derinliklerine gizler olmuşum seni.
Kimselere göstermemek,
Kimselere kaptırmamak için.
Gizlemişim seni.Tek sermayem
Canımın ta içlerine.
Bekler olmuşum telefonlarını,
Bekler olmuşum haberlerini.
Geçmez olmuş.Sensiz günler,saniyeler.
Her saniyem seninle geçsin ister olmuşum.
Farkında bile olmadan ey sevgili
Seni ta içlerine sokmuşum canımın.
Dönüşü yok artık bu yolun.
Girdinmi çıkamazsın oradan.
Bana artık çift canlı diyebilirsin.
Zira;
Canımın ta içindesin.