2010 yılının 10 Kasım günü girdin hayatıma. Bir sonbahar ayı olmasına rağmen sımsıcacık bir gündü. Güneş o gün dünyayı değil bizim içimizi ısıtmıştı sıcacık. 16 yılın ardından ikinci kez anne olmak belki de hayata yeniden bir başlangıç yapmaktı benim ve baban için…
Mucize gibi bir bebektin sen. Senden önce kaybedilmiş iki bebekten ve 8 ay boyunca kendime yaptığım iğnelerden, astım krizleri ve o yerlerde gezen tansiyonlarımdan daha inatçıydın. Rabbim “dağ” dedi ve o güzel günde melekler aleminden bizim ailemize geliverdin.
Kucağıma verdiklerinde baban inanamadı senin varlığına. Ben en güzel anını yaşadım doya doya. Mini minnacık 50 cm boyunda 2 kilo 240 gram ağırlığında bir candın ama bize tüm dünyayı bağışladın o güzel varlığınla. Şükürler olsun yaradana ve seni bize yollayana.
İlk yaşın rüya kadar güzeldi. Ne bir kez hastalandın, ne mızmızlıydın. Neşeli kıpır kıpır bir bebektin. İlk kitabını aldığımda 3 aylıktın daha. Ama o gün bile bugünkü kadar severek dinledin, okumamı istedin. O gün bugündür en sevdiğin oyunumuz kitap okumak ve olayı canlandırmak. Birlikte hayvanı tanıdık, seslerini çıkardık. İlk kelimelerin dudaklarından belki bunun için erkenden döküldü. Biz seninle hep konuştuk, hep dertleştik. Sen benim küçük adamım, bana diyorsun ya: “Anne; sen olmazsan ben yaşayamam.” Sen doğduğundan beri beni hayata bağlayan en güçlü bağım sen ve tabi ki ağabeyin oldunuz.
23 aylıktın ilk kreşe başladığında. Biraz da mecburiyettendi gidişin. Sosyalleşmek her çocuğa lazımdı ama senin için çok daha önemliydi. Ne yazık ki ilk deneyimimiz biraz buruk oldu. Ama şükür ki sonu güzel oldu. İlk arkadaşlarını, ilk dostluklarını yaşıyorsun şimdide. Emin ellerde ve sevgi dolu gönüllerde olduğunu bilmek güzel. Kişiliğinin temelleri bugünlerde atılıyor. Diliyorum Rabbimden o güzel yüzün bir ömür dünyada ve ahirette de gülsün. Neşen daim olsun, etrafın güzelliklerle dolsun. Biz sana Ahmet Harun dedik. Ahmet’i babacığın istedi. Kutlu Elçi’nin izinde olasın diye. Harun’u ben istedim; Musa Peygamber’in yardımcısı, dostu, hayatının en büyük destekçisi kardeşi Hz. Harun(as) gibi Furkan ağabeyine yoldaş ol, destek ol diye. Nasıl ki o güzel insanlar Firavuna karşı hakkı, savunurken tek vücut oldular, siz de iki kardeş tüm haksızlıklara, zorluklara karşı bir olup birbirinize destek olun istedim. “ Adın ile müsamma olursun ailelerim ve benim cennet çiçeğim…”
Hamd olsun seni bize verene, şu dünya çilehanemizi seninle güzelleştirene. İyi ki varsın ve benim canımın parçasısın….
Annen,(Senin deyiminle; senin DERYAN)
Kayıt Tarihi : 27.4.2017 11:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!