Ben sessiz kalınca sanma ki sırdım
Çok masa donattım çok kadeh kırdım
Efkârım arttıkça dudak ısırdım
Bitsin artık bu dert canımın içi
Hasreti başımda an be an esen
Nereye yönelsem önümü kesen
Ben nasıl gülerim halim bilmesen
Bitsin artık bu dert canımın içi
Gözümün önüne gelip kalmandan
Hep umut besledim kapım çalmandan
Madem bi haberim nefes almandan
Bitsin artık bu dert canımın içi
Geldiğim yerlere dön de döneyim
Alevin olduysam sön de söneyim
Yeter ki sen bana öl de öleğim
Bitsin artık bu dert canımın içi
Kayıt Tarihi : 23.10.2017 08:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!