Çektiğim acı büsbütün ızdırap
Sevilmemişsin gönül sevdan harap
Nazlı yarinde gördüğün bir serap
Canımın canı yaktı beni gitti
Ümidim gözlerinde ki ışıktı
Aşk yerine sol yanımı gam sardı
Senin yalan aşkın kalbimi yaktı
Canımın canı yaktı beni gitti
Gönlümde ateşi söndüren sensin
İçimde yanan seni bilemezsin
Meleğe benzerdi yarim nerdesin
Canımın canı yaktı beni gitti
Yanıldı gözlerim seyrine daldı
Seviyor diye rüyalara kandı
Şu gönlüm benim olacaksın sandı
Canımın canı yaktı beni gitti
Soner Keskin
3.2.10-Tekirdağ
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Soner Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/03/canimin-cani-15.jpg)
Hep böyle oluyor nedense nedense çok sevilenler yakar gider.
Seviyor diye rüyalara kandı
Şu gönlüm benim olacaksın sandı
Canımın canı yaktı beni gitti
Yüregine saglık begeni ile okudum tebrikler
TEBRİKLER ARKADAŞIM.......YÜREĞİNİZE SAĞLIK.....SAYGILARIMLA.....
saygılar değerli kaleminize...
duygu yüklü güzel bir eserdi...
TÜM YORUMLAR (5)