“ CANIMIN CANANI
NEDEN ÜŞENDİ “
Avare, asalak, divane, mecnun
Bilsen şu garibe ah neler dendi
Kalbini kimseler bilmedi onun
Sevgini ruhunda tek hissedendi
Yürekte hapsoldu bütün feryadım
Bil ki senden ayrı yalnız bedendi
Bir ömür harcadım hep adım, adım
Şu naçiz benliğim sanki gölgendi
Ben vardım bilmedin senin sur’unda
Sevdanın O fendi beni de yendi
Harcadım canımı senin uğrunda
O karasevdaya bedel ödendi
Gönül bahçem açık neden dermedin
Beni mutlu eden senin neşendi
Onca çırpınışa değer vermedin
Oysa rüyalarım ne kadar şendi
Dostlarım kınadı bir sen yermedin
Sabırla beklemek bana düşendi
O candan çağrıma bir kez ermedin
Canımın cananı neden üşendi
Refah TORLAK / RETOR –
28. Mart. 2011
Ermedin / Ermek = Erişmek, Kavuşmak,
Uzanmak, Varmak, Yetişmek
Sur = Alınyazısı,
Hisar, Zırh, Siper, Burç,
Kayıt Tarihi : 25.4.2011 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!