Canımın Buğusu Şiiri - Şakir Kocabey

Yolun sırtındaki pürüzlere benzer bedenim
Çok kez koşarken çelme yemişimdir ansızın
Pervaneler biçmiştir; hâtırâları, hatırları!
Cariyelerin çığlığı durur tasımda
Duyulmaz savaşların gözbeğinden damlar o,
O çocuk gülüşler..

Toplanmış umutlarım bir avuçtadır hâlâ, kimsesiz
Su derler; yine kanar, yine içerim
Ellerin! dudaklarıma, değmiş ya, kâfi
Boğazıma kan zemheriyle aksın isterse
Tanıdık yüzler dizilsin göz çukurlarıma
Ne tesadüf ne rastlaşma benimkisi..

Müzeyyen geliyor aklıma, sabahın çapağında
'' Ne fena talihim var,
Kimi sevsem, el alır.. '' diyor, bu kez
Ne tesadüf ne rastlaşma benimkisi..

Sandalye yorgunluğu sessiz gıcırdayışlar
devam ardına!
ya n'olacaktı,
ne sandınız..
deyişler.

Ömür bıçak olduğu zaman, önce beni keser bilirim
ve beni susma diye haykırıyorum sana, penceremden!
Kuşlarla selamlaşıp fikirlerini bile alıyorum,
bir kuru ekmekle üstelik!
Ne tesadüf ne rastlaşma benimkisi..

Beni unut istersen, yalınayak düşlerinde
Yapraklara gebe ve sırtsırta vermiş,
ağaç yığınlarını hatırla yalnız n'olur
ve
Beni hiç üşüme..
diyen bir sonbahar da var,
hıçkırarak içimde..

Burada her şey yalan göreceksin
Burası yalan ulan yalan!
Gideceğini düşündüğün an ki sen,
Korkunu üzerinden atmadan daha,
Beni ben susacağım..
Göreceksin..
diyen bir yağmur alıyor sonra, canımın buğusunu..

Kirli elleriyle, hiç bir adamın yüzünü
Bırakmayacağım önünde diyen bir gökyüzü de!

Unutma,
Gözyaşların temizleyecek bu dünyanın hüznünü..
Kalıplaşmış sözler içerine vuracak,
bir başka şiirle,
bir ince yağmurla belki de..
Ne tesadüf ne rastlaşma seninkisi!

Sular yalaklarına varmadan henüz,
Delirmiş olacak bütün felsefi doktorlar
Çanı günde beş kez, aynı saat çalacak kalbinin!
Uymayacak köşklere gelen uşaklar
Uymayacak üzerlerine zengin hanımlarının,
haksız kazanç entarileri..
ve sen değiştireceksin tüm sokakları,
Ellerini hiç kirletmeden hemde..
Ne tesadüf ne rastlaşma seninkisi!

Bir gece yarısı,
Bütün yazılanları yakıp ısıtacaksın onları biliyorum!
Bir gülüşün kurtaracak o kışı, kışın çocuklarını
Ben seni hep tüteceğim..
Ne tesadüf ne rastlaşma sizinkisi..

Soğuklar, ısınmayı bilmeyen salaklarla dolu değil!
Soluklanmadan öğret bunu, rahat uyuyanlara!
Sadece senin sesin ısıtsın,
Üşüyen çocukların minicik parmaklarını!
Sen onların nefesi ol,
Ben daha çok ısınacağım..

Yalnızca yarım kalmış bir hatır işte
Satır bile değil belki, ucuz şair kelâmları..
Benim dilimde deniz tuzu kötülüğü!
Senin gözünde neyse ney
dinle ama;

Ben seni,
hep,
üşüyeceğim..

İnan
yalansa,
kemiklerim sızlazın yattığım yerde..

Canımın buğusu!
Ne tesadüf, ne de rastlaşmaydı bizimkisi..

İnan ki..