Canımı Zebun Ettim Şiiri - Bahar Hiçdönmez

Kalmadı şu dünyada tutunacak tek bir dal
Al şu garip canımı Çengelköy’den göğe sal

Çengelköy ki biliyor senin bilmediğini
Kaç kere yalvartıp da bana gelmediğini

Köşe bucak kolladım gece gündüz bekledim
Sensiz geçen günleri gecelere ekledim

Sanma ki güneş doğdu benden gittin gideli
Ruhum hüzne tutuklu hasrete batmış deli

O sabah iskele de bir selam bırakmıştın
Serçe buselerinden yüreğime akmıştın

Nasıl şendi Çengelköy ve beklediğim o park
Şimdi yoksun yanımda işte aradaki fark

Bıraktığın selama hasretle koşmadım mı
Bentlerimi yıkıp da kalbine coşmadım mı

Şimdi neden bu sitem yar ben sana ne ettim
Gel dedin koşup geldim git dedin pusup gittim

Dilendim bir selama yüz sürebilmek için
Beni perişan ettin nasıl dayandı için?

Kaç sabah bir ben vardım bir de ıslak kaldırım
Şimdi canıma düşer sevda yüklü yıldırım

Şefkatle kucakladı beni nemli sokaklar
Git onlardan af dile belki ruhunu aklar

Başımı harmanlarda eze eze un ettim
Kara sevdan yüzünden canımı zebun ettim