Canımı Yakıyorsun Şiiri - Mert Heper

Canımı yakıyorsun
İsteyerek
Yap bakalım
Daha ne kadar yapacaksın
İzin verirmiyim ben buna
Gidiyorum kendi dünyama
Renkler giriyor birbirine
Pembe mavi
Ne kadar güzel
Sen yoksun burada
Senin olduğun yer çok uzakta
Hem sen acı getiriyorsun sadece
Üstelik hiç acımıyorsunda bana
Canımı yakıyorsun
Sana geliyorum diyecem
Dedirtmiyorsun
Dedirtme,dedirtme ama benide delirtme
Söylemedim mi sana ben
Dinlemedin mi beni
Başkalarına verdiğin değeri ben hak etmedim mi
Azda olsa beni sevmedin mi
Sevme bakalım
Daha ne kadar sevmeyeceksin
Kalbin gerçekden yok senin
Canımı yakıyorsun
Yak
Yakan sensen ne diyebilirim
Bana başka
İnsanlara başka
Ona buna gül
Bana gelince
Hak etmiyorum seni
Biliyorum
Dayanamıyorum da yaptıklarına
Gidiyorum kendi dünyama
Sesler giriyor birbirine
Bağrışlar gülüşler
Ne kadar güzel
Sen yoksun burada
Sen yoksun ya burada
Ben daha rahatım
Ben mutluyum anlık
Çünkü sen acı veriyorsun bana
Vermede diyemiyorum sana
Ne gelirse senden gelsin
Canımı yakıyorsun
Unutmuştum ağlamayı biliyormusun
Tekrar hatırlattın bana
Sen ne güzel eğleniyorsun
Ben
Ben kendi dünyamda
Kimse yok o dünya da
Kimseye yer yok
En çok koyansa
Arada aklıma geliyorsun
Geliyor ve gidiyorsun
Hayaline sarılıp yatıyorum
Hayalin bile canımı yakıyor
Gerçeğin çekilmiyor
Canımı yakıyorsun
Hem de daha önce hiç kimsenin yakamadığı kadar