Canımı Yakıyor Şiiri - Özlem Vural

başından belliyken ortasında sıkışıp kaldım..

avuclarım bir dokunuşa bedel bicmiş tad almıyor dokunulan hiç bir tenden..

gidişlerin dönmelere gebe bende ne gidişlerin ne gelişlerin benimle.....

sadece biraz daha kör ebe hayatımdaki gel gitlerinle yerin..

o kimse egemez kimse umrumda olmaz dedigim dik başlı halim varya..

geceleri aklıma düştügun anda nefessiz kalıyor işte.sadece karanlıga bakmak istiyorum o an

oralarda

bir yerdesin benli bensiz bir rüyada bir yatakta, vazgecemedigim

adam oldugunu biliyorum..ne cok şey söylemek istedim sana bu yüzümün vurdugu duvarları bir

yıkabilsem her attıgım adımda yere devrılmekten yoruldum..acıdı her düştügumde dızlerım

kanadı aldırmazlıklarınla daha cok.. bu benmiyim bu kadar sevebildimmi

yeniden? sevmişim cok canım yandı anladıgımda. 1000 defa aklımdan gecdi dokunuşların 1001

delirdigimi sandım 1002 1003 derken durmam gerektigini anladım,neden her senin oldugunu

anladıgım herşey canımı yakıyor bir onu anlıyamadım..