Karanlığa tav olmuş güzel hayalin,
Lamba her söndüğünde yeni bir dem alıyor.
Öyle pusu kurmuş ki bana hasretin,
Zehir mi,katran mı sanki canımı alıyor.
Hangi yana baksam,gül yüzünden bir tema,
Hani şu pencereyi açsam; ismini yazıyor sema.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta