Karanlığa tav olmuş güzel hayalin,
Lamba her söndüğünde yeni bir dem alıyor.
Öyle pusu kurmuş ki bana hasretin,
Zehir mi,katran mı sanki canımı alıyor.
Hangi yana baksam,gül yüzünden bir tema,
Hani şu pencereyi açsam; ismini yazıyor sema.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta