öyle sevmişim ki umuttan öte
dünyayı verseler vazgeçmem yine
sen kalp de ben yürek farkı yok bende
ikisi de mahkum gönülden yare...
sanki hapis olmuş bitmiyen çile
dertleri toplasan sonsuz bir hane
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla