Canımdan kıymetli annem

CANIMDAN KIYMETLİ ANNEM

Anneme karşı öyle çok duygum varki zaman yetmez,
Yaşamın en güzel varlıgını düşünmeden saniye geçmez,
Ona olan duygular asla kimseye beslenmez,
Annemizin bize yaptıkları öbür boyu ödenmez.

Annemize olan duygularımız kalbimizin en güzel yerinde,
Anneme olan borcum olsun aşılmaz dağların ötesinde,
Ayaklarımın takadı bitesiye koşarım varmı ölüm bunun ötesinde,
Anneme duydugum duygu bambaşka kalbimin en icra köşesinde,

Ne zaman dediler annen artık çok hasta,
Vücudumun her parçası onun için yasta,
Ona derman olamayışımdan kin kusarım hayata,
Anneme kaybetmeyi yeglemem olsa yüzlük yaşta,

Annemi kaybetmeyi asla düşünemem,
Tüm vücudum kırılır ömrümce kendime gelemem,
Dogruyu ve yanlışı onsuz asla seçemem,
Ona olan duygumu,asla kimseye bahşedemem,

Annem artık bu dünyadan ayrıldı dediler,
Vücudumu yüzlerce kurşunla dedik teşik ettiler,
Ömrümce kurşun yaraları şifa bulmaz bilsinler,
Annemin acı haberi yerine beni zırhlı çarka gersinler,

Annem yok artık içimi parçalıyorum,
Cansız vücudu başında hıçkırarak tanrıya yalvarıyorum,
Ona olan büyük sevgimden bunu asla kabullenemiyorum,
Sanki bu büyük acı tek kendime bahşedilmiş zannediyorum

Anemin cansız vücudunu koydular tabuta,
En yıkıcı günüm diye yazacagım bir şubata,
Tüm vücudumu bagladılar sanki çelik halata,
Bundan sonra yüzüm gülermiki bu hayat.

Ne zaman bir yanlış yapsam annemi hatırlıyorum,
Onsuz dünyada dogruları arayıpta bulamıyorum,
Annemle yaşadıgım mutlu günlerime özlem duyuyorum,
Durmadan şu an ile annemli günleri kıyaslıyorum.

(DEMYANLI) İBRAHİM ÖZDEMİR