Canımdan giderim Şiiri - Oktay Çekal

Canımdan giderim…

Sesim duyulmaz ama ruhumdaki fırtınalar…
Okyanusumu bulandırıp, bir beşik gibi sallar.
Yüreğimin kıyılarına, sürükler beni dalgalar.
Ben son sözlerimi, gözlerimden konuşurum.

Duygularımı görmezse bakışların, anlama beni,
Ben seni anlıyorsam her gün, sevgim bir öz veri,
Hala bir hayalde dolaşıyorsan, uyurgezer gibi…
Sevme beni bundan sonra, yüreğinde değilsem.

Açan bir kır çiçeği gibisin, ruhum baktıkça titrer.
Gecenin bittiği o kasvetli yerde, yüreğim bekler.
Güne dönen umutlarım, gözlerine siner.
Bakışların sevmezse beni, aşk acısı yüreğime iner.

Sen bir orman kadar derin, rengârenk kelebeğim.
Her gün nefes alışımda, canıma çektiğim.
Hep sende kaybolup, düşlerine girerim.
Sen bunu anlamıyorsan, canımdan giderim…

Oktay ÇEKAL
15.09.2016-22.55