ayaza durmuş
dağın doruğunda kar
kar çiçeğimsin
alı al moru morda
yeşeren güle
boynu bükük kalmadan
yürek yarası
düşünden uyanırım
uykudan geçtim
coştukça yaşıyorum
yollarda neden
delice koşuyorum
ağladım sorma
hıçkırarak ardında
niye sevdiysem
neden koparamam da
günlerce uyur
güneş doğmayacak sa
el aleme de
canımdan çok severim
21031017denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 24.3.2010 07:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!