Ben hastanelerden gelmez oldum
Buralara gele, gele taht kurdum
Ben hastanelerin kelek keseni oldum
Bak canımdan bir parça daha veriyorum
Beni evde değil hastanelerde arayın
Benden kötü durumdakileri görüyorum
Her zaman Allah’ıma yalvarıyorum
Bacaklarımı tek, tek toprağa veriyorum
Meğer ne çileli ömrüm varmış benim
Şimdi ben dostlarıma nasıl gideceğim
Koca gövdemi taşıyacak bacaklarımı
Gövdemden önce toprağa veriyorum
Ey gül yüzlü ey canımın içi sevgilim
Seni ben güldüremedim değil mi
Yaklaş yanıma göz yaşlarını sileyim
Kendi acımı senin için unutuvereyim
Gönlümüz buruk yüreğimiz yasta olsa da
Sen bizim ruhumuz canımız her şeyimizsin
Renk, renk açan güller bile açmasa da
Sen bizim mis kokan gülümüz her şeyimizsin
27.05.2009
Yakup BAŞAR
Kayıt Tarihi : 27.5.2009 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi Dayı oğlunun bacakları zaman zaman damar tıkanaklığı nedeniyle kangırene çeviriyor ve bu yüzden önce bacağının bir kısmı daha sonra diğer bacağının bir kısmı aradan on gün sonra bir kısmı daha kesilen dayı oğluna yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!