Canımda sızlanmış…
Yüreğimin yangınında demlendim.
Güneş süründü tenimde, kızardım.
Acının her halini, varlığımda çalındım.
Ruhumdaki sevgin, bitmedi be gülüm…
Denizler dokunmadı da, canıma sokulmadı da,
Sahilinde uzandım işte, beyaz tende kavruldum.
Anladım yangınlarım, sana olan vurgunluğum,
Unutmuşum hayatın ateş sopasını ben,
Yermisin yemezmisin, ey tenim duman olmuşsun,
Ruhumdaki çılgınlığım, kucak açmış gökyüzüne…
Ateşler susmuş tenimde, bir piliç gibi dolanmış,
Yangın var dercesine ey gönül, canımda sızlanmış…
Oktay ÇEKAL
06.07.2014-15.16
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!