Gençliğim tükendi büküldü belim
Kırıldı dizlerim tutmuyor elim
Duyan yok sesimi dostlarım zalim
Canıma doymuşum gelmiyor ölüm
Seneler geçirdim keder derdile
Yalvardım allaha olum gel diye
Kul etti dertlerim beni faniye
Canıma doymuşum gelmiyor ölüm
Dostlarım varidi hepsi yok oldu
Gözümün ısığı bir anda söndü
Gülbenizim soldu karaya döndü
Canıma doymuşum gelmiyor ölüm
Kayıt Tarihi : 18.11.2011 10:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/18/canima-doymusum-gelmiyor-olum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!