Pendik’te Ben, Ben de Sen! ...
Pendik’te ben,
Bende sen…
Evimiz küçücük,
Kutu gibi bir evdi…
Müzik kutusu gibi…
Eski İstanbul’dan eski nağmelerle dolu
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bir rüya gibi yazı....Pembe düşler,ince duygular ....Ne denilir Allah kaleminizi susturmasın!!!!!! Tebrikler.....
O kadar içten ve soluk soluğa okunacak bir anlatı ki.
Kutluyorum Münire Çetin
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta