Canım Yanıyor Şiiri - Tamer Arabacı

İtiraf etmeliyim,
Seni seven benden
Nefret ediyorum.
Ne bileyim!
Bir sınırı varsa sevmelerin
Aşmaktan korkuyorum.

O kadar uzaksın ki!
Farkındayım imkansızım.
Bu yüzden hüzne bulaşık yazdığım şiirler,
Bu yüzden dinlediğim şarkılar hüzzam.
Seni her gördüğüm an
İçim gidiyor.
Yüreğimdeki sızı,
Tadını bilmediğimden hep sevdanın.
Desem
Her ne desem
Anlamayacaksın zaten.
Canım yanıyor.
Kanım çekiliyor.
Yüreğimde aynı kırılmalar,
Bunca isterken seni,
Hayat ellerime sensizliği tutuşturuyor.

Senaryom bu, benim.
İster istemez yaşıyorum.
Ne yapsam ne etsem
Sevmekten kendimi alamıyorum.
Utanıyorum böyle istemekten seni
Oturup derdime yanıyorum.
Kendime izah edemediğim hislerim,
Sana nasıl anlatılabilir ki?
Başımı vursam duvarlara
Seni gördüğüm o ilk an silinir mi?
İçim acıyor!
Gönül yangın yeri!
Ve ben cezamı
Susarak çekiyorum.
Nefret ediyorum aşık benden,
Beni görmüyorsun,
Hissetmiyorsun.
Bilmeden bana
Bedeller ödetiyorsun.

Böyle bir aşkla
Bilmem daha sevilir misin?
Zoruma giden ne, biliyor musun?
Gidecek olman tek şansım.
Seni gördüğüm her an
Ölüp dirilmelerimken
Bu aşkı göze alamıyorum
Kahretsin!
Neden sanki seni
Bu kadar çok seviyorum!

13.12.2016 17:00