Canım Yanıyor Şiiri - Harun Tokucu

Canım yanıyor
Nasıl yaşadığımı sormayın bana
Yavrusun yitirmiş bir dertli baba
Hayatım acılardan hep sancılara
Dayanamıyorum canım yanıyor
Başına gelmeyen anlamaz halden
Yandım kavruldum oy o zalimden
Gençliğim kayboldu gitti elimden
nefes alamıyorum canım yanıyor
Cephede ölüm dost başına o şehit
Bir oğlum vardı adı muhammet sait
Kızlarıma sorsan derler baba gel git
yaşarken öldüm ben canım yanıyor
Babasızlık nedir of off çok iyi bilirim
Yuvasız yaralı yalnız kuşlar gibiyim
Gülmeyecek yüzleri çok kederliyim
Suçlu tek benmiyim canım yanıyor
Verseler dünyayı mutluluk vermez
Yiğite hiç kimse asla leke süremez
Anlım aktır açıktır iftira geçiştirilemez
Düşündükçe emeğimi canım yanıyor
Para pulla kimse beni satın alamaz
Ne köşkte ne sarayda gözüm olamaz
Yuvamdanda beni kimseler atamaz
Sabrımı sınayanlara canım yanıyor
Tek sahibim Allahtır ellerim açıktır
Mazlumun ahına intikam sancaktır
Dost durma tuzlayın yaram açıktır
Günümü beklerken canım yanıyor
Babanız yokken özgür kaldınızmı
Ohlar çekip gülüp göbek attınızmı
Yoksa def dümbelek çaldınızmı
Çobansız kuzulara canım yanıyor