El ayak çekilip gece olunca
İçimde uyuyan dert uyanıyor
Umudun renkleri bir bir solunca
Ellerim üşürken canım yanıyor..
Değerim yokmuş hiç yar nazarında
Satmışım gönlümü aşk pazarında
Kırılıp döküldüm her azarında
Gözyaşım taşarken canım yanıyor..
İki büklüm çöküp acı içinde
Düştüm her gecenin saat üçünde
Cevapsız sorular neden niçinde
Yaramı deşerken canım yanıyor..
“Divane” denerek kondu tanılar
Değişmez hakkımda artık kanılar
Olur olmaz yerde senli anılar
Aklıma düşerken canım yanıyor..
Halime ibretle bakıyor eller
Hicrana hapsetti dikenli teller
Kahrımdan gözümde çağlayan seller
Boyumu aşarken canım yanıyor..
İdam et fermanım dilinden olsun
İlmeğim saçının telinden olsun
Yeter ki ölümüm elinden olsun
Ben sensiz yaşarken canım yanıyor....
Hasan Hüseyin YILMAZ
Hasan Hüseyin YılmazKayıt Tarihi : 17.3.2015 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Hüseyin Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/17/canim-yaniyor-57.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!