Canım Yandı Şiiri - Hafız Osman Saraç

Gelip büyüdüğüm yer,canı cehennem etti,
Ah başımı vurduğum taşlara canım yandı!
İçmadiğim sigara bak beni verem etti,
Yar için ağladığım yaşlara canım yandı!

Dostlar için trenim şaşırdı da rayını,
Dostluklar peronunda alamadı payını.
Arkadaş kahvesinde içmem daha çayını,
Dostlar için yolduğum saçlara canım yandı!

Sevgi sekste boğulmuş,vefa yok olmuş,yitmiş,
Büyüklere gösterdik,saygı,boşuna gitmiş,
Ne büyük var ne küçük,bitmiş insanlık,bitmiş,
Dünkü bir karış çocuk,piçlere canım yandı!

İşte cami, işte bar,işte arkadaşlıklar;
Ne kadar paran varsa,itibarın o kadar!
Üç adım hücrelerde boşa geçmiş bak yıllar,
Dost için bulaştığım suçlara canım yandı!

Gerçek yüzleri görsem,dostluklara kanmazdım,
Bunlar da kim oluyor,adlarını anmazdım!
Ekmeğimi bölüştüm,ite versem yanmazdım,
Namerde yedirdiğim aşlara canım yandı!