Canım Sevgilime(E) Şiiri - Engin Ergen

Yüreğim boşlukta ve ben tutsak,koyu bir gecenin yalnızlığına
Umutlar umut olmaktan çıktı, hayallerim nefretle örtülmüş
Kudurmuş gibiyim, bütün duygularıma kan kusturuyorum
Bedenim ise acıların derinliklerine gömülmüş

Ne içtiğim sigara da ki zehir ne de meylerin acısı
Yakmıyor ciğerlerimi; senin yokluğun kadar
Merhaba deyişine bir gülüşüne hasretim şimdi
Senden ayrı kalmak inan ölümmüş

Nolur ayrılıktan bahsetme bi daha ’’sakın’’
Bırakıp gitmek yakışmıyor vefalı bir sevgiliye
Ayrı bırakmak,özlemle yaşatmak harcın değil senin
İnsanın kendi canına kıydığı nerde görülmüş

Sen bir yaralı kalbi saran, sen bana hayat verensin
Sen bende ben,sen canım değil candan ötesin
Dünyamı aydınlatan güneş, parlayan yıldızım
Bil ki; benim kaderim seninle örülmüş

Nasıl,nasıl feda olmasın sana bu canım
Her günümde sen rüyalarımda sen
Umut sensin,neşe sensin, hayat seninle güzel
Meğer senin her sözün yaşam gücümmüş

Ah aşkım verdiğin gibi al istersen canımı
Titrersem önünde bil ki namerd olayım
İstemezmiyim sanıyorsun ecelim elinden olsun
Seni sensiz yaşamak zaten ölümmüş

Gelene kader, gidene kader ’’söyle aşkım’’
Ayrılıklara gem vurmamanın adı da mı kader
Nereden doluştu göz pınarlarıma sıcak yağmurlar
Halbu ki aynada gördüğüm kendi yüzümmüş

Utancım geçmiş karşıma sinsice gülüyor neden
Neden, nasıl, niçin demekten bıktım artık
Hayat sen bu kadar acımasız olmasaydın keşke
İlk defa gülmüştü yüzüm o da bir günlükmüş

Ben şimdi kime sarılacağım kime şöyle derinden
Sen benim canım sevgilimsin diyeceğim
Kim anlar halimden kim teselliye kalkışır beni
Dökeceğim gözyaşlarımı kim kınar beni kim görmüş

Ama korkularım ne olacak,nasıl başa çıkarım
Aşkıma ağlasam sel olup akacak, bir uçurumdan
Böyle sebepsiz bir cinayete kim dayanır ki
Söyleyin böyle vefalı aşk nerde görülmüş

05.11.2008