Canım Sevgili Şiiri - Adem Öztürk

Kovanından çıkmış bir mermi çekirdeğiydi canım dediğin
Ne tür bir bilinmeze uçuyoruz ki ey yar
Dışarıdan nasıl geçiyor, ıslık çalarak en çok sevdiğin
Akıp gidiyor mu ömrümden, canım sevgili

Hızına yetişemez ki bu aciz yüreğim
Korkarak çarpar başını duvarlarına
Yüzüme,gençliğime çok aldanma güzelim
Yıkılıp gidiyor tenden, canım sevgili

Bu ağlamak korku değil,bir özlemdir sana
Kaybolur cismin bende, kalırım çaresiz
Dudağım titrer sensiz,kurumuş yokluğuna
Çatlayıp gitti etimden, canım sevgili

Dayanamam akıl almaz,bir hiçim ben sensiz
Tutundum geçmişime, içinde sen varsın
Gelecekten ümidim, çekip gittimi sessiz
Sahipsiz bırakma beni, canım sevgili