Canım Selma'm Şiiri - Nigar Erkoçoğlu

Kanım kaynadı daha görür görmez seni
İnceydin, ne kadar zarifti güzelliğin
'İnsanları sevmek gerek, sevmeli' derdin
Hüzün saçardı gizli gizli gözlerin...
Konuşurdun, şiir gibi düşerdi kelimeler
Kimseyi kıramazdın, kendineydi küsmeler

Ne günler yaşadık seninle Selma'm
Geçen yılbaşı, çilingir soframızın başında
Sarıldık, ağlaştık, güldük baş başa
'Acı gerek bizlere' derdik. Hatırlasana!
Dertleşirdik, dökülürdü tüm sırlarımız
Bilirdim, orada kalırdı gizli saklımız
Bölüşürdük seninle bir dilim ekmek olsun
Gece bir kahve falı, maksat muhabbet olsun

Kardeş bildim, koymadım seni el yerine
Eledim sahteleri, bir sen kaldın geriye
Duyguluydun, samimiydi her sözün
Güneşin rengi gibi parlardı yüzün
Dostluğun ne kadar anlamlı bilsen
Hiç usanmam, sıkılmam o şirin sohbetinden

Seni anlatmak değil, tanımak gerek
Sevgiye kıymet veren anlarsa anlar Selma'm
Kederle yoğrulmuş büyümüşsün sen
Notalarda bulur seni kaybeden...
Annelikle taçlanmış yufka yürekten
Sevda kokusu tüter hassas teninden

Dar günümde kaçmadın, satmadın eller gibi
Kötü gün dostuydun çözdüm ben seni...