Canım Sana Kurban Anam Şiiri - Ramazan Ateş

Bir garip anam var, atmışbeş yaşı,
Doğdu doğalı ne elinin işi bitti, nede gözünün yaşı.
Bir sürü çocuk, bahçe bağ işinde,
Ne birgün of dedi, nede dinlendi keyfince.

Bir diktatör koca, eli sopalı,
Düşünmezdi, acır mı? Yanar mı Canı?
Yavrularının gözü önünde inlerken,
Garip anam, için için ağlardı.

Ne gecesi, ne gündüzü belli olmaz,
Ekin yolar, çapa yapar, inek sağar yorulmaz,
Yorulsa da of usandım ben demez,
Aç gezsede hiç şikayeti bilmez.

Garip anam, hep nasırlıdır elleri,
Yorgunluktan sızlar belki her yeri,
Öyle zayıf, bir kemikle bir deri,
Şükür etti, isyan nedir bilmedi.

Ne düğünde, ne bayramda oynadı,
Ne gün gördü, gençliğine doymadı,
Ne haramda, ne hile asla gözü olmadı,
Ne kocaya diklendi, nede imanından şaşmadı.

Anam benim garip anam, bu canım kurban sana,
Hakkını helal et, bu talihsiz yavruna.
Yaşım geçti, benimde yavrularım var ama,
Halen senin şefkatine ihtiyacım var ana.
Halen sana, halen sevgine muhtacım ana.

Ramazan Ateş/Enschede-15.12.2005