Ana kucağından okul ocağına…
Düştüm, sana geldim canım öğretmenim.
Erdim artık bende öğrenme çağına,
Koştum, sana geldim canım öğretmenim.
Karanlıktı dünyam ilk sen aydınlattın,
Bana ufuklardan yeni ufuk açtın,
Bilgiye çok açtım, sevgiye muhtaçtım,
Coştum, sana geldim canım öğretmenim.
Her şeyi öğrettin durmadan çalıştın,
Yeni nesil için bıkmadan uğraştın,
Öğrenciler oldu senin büyük aşkın,
Taştım, sana geldim canım öğretmenim.
Işığınla bizim yolumuz aydınlık,
Seninle kazandık özgüven saygınlık,
Sana olmaz asla küslük ve dargınlık,
Aştım, sana geldim canım öğretmenim.
Ne yapsam hakkını asla ödeyemem,
Derdin çoktur belki geç unut diyemem,
Bir sefa sürmedin, nedendir? Bilemem!
Piştim, sana geldim canım öğretmenim.
24.11.2004/Kahramanmaraş.
Kemal BölükbaşıKayıt Tarihi : 5.5.2015 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğretmenlerimize ithaf edilmiştir.
![Kemal Bölükbaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/05/canim-ogretmenim-57.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)