Emeklerin ne çok bana
Dünyaları versem sana
Gül bahçesi soluk kalır
Senin yanaklarının yanında
Ellerimi tutup bana
Bak alfabe dedin korkma,
Bu ilk kalem tutuşumla
Öğrenmeye geldi sıra
Sınırsızdı bildiklerin
Sıcacıktı öykülerin
Bıkmadın,yorulmadın
Bizleriz eserlerin.
Ben şimdi bir anneyim
Ayrıca bir öğretmenim
Seni örnek aldım ben de
Yolundayım öğretmenim...
Kayıt Tarihi : 24.11.2009 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir öğretmenden çocukça...
![Tülin Akar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/24/canim-ogretmenim-36.jpg)
güzel ve anlamlıydı...
öğretmenlerimize herşeyimizle borçluyuz....
saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (1)