Canım Öğretmenim Şiiri - Recep Arar

İlk gülmeyi evde, gerçek gülmeyi sende öğrendim.
Okul dağılınca tekrar sana kavuşmayı beklerdim.
Saçımı okşar, bende ellerini öperdim.
Unuturmuyum seni, canım öğretmenim.

ABC harfleriyle okumaya başlattın.
İyi çalışıp doğru okuyunca, sınıfa alkışlattın.
Çok yaramazdım, hızlıydım sen yavaşlattın.
Unuturmuyum seni, canım öğretmenim

Sevgiyi, doğruluğu ve güzeli sende buldum.
Yanlışımı, doğrumu, tüm sorularımı sana sordum.
Gelecekteki yaşantımın hayalini, sende kurdum.
Unuturmuyum seni, canım öğretmenim.

Okul bitti çok ağladım ayrılınca senden.
Hata ettiysem affeyle, razı ol benden.
Şimdi uzaklardayım, ellerini öptüğüm yerden.
Unuturmuyum seni, canım öğretmenim

Recep der, hiçbir zaman aklımdan çıkmadın.
Ben sana yazdıkça, sende yazmadan bıkmadın.
Daima nasihat ettin, inan hiç sıkmadın
Unuturmuyum seni,canım öğretmenim.