Canım Oğluma Şiiri - Mevlüt Bicik

Günlerden Bayram ocak ayının onbiri
“o kızı seviyorum”sözü geldi bana iri
O anda mezara koydun beni diri diri
Ben üzüldüm, sen üzülme emi oğlum.

Halinin perişanlığı beni kahr’etti
Akan gözyaşlarım etrafımı bahr’etti
Sana düşkünlüğüm dünyan değil ahiretti
Ben ağladım, sen ağlama emi oğlum.

Bir arkadaş gibi sana nasihatler verdim
Sen ise aksilik yaparak beni hep gerdin
Beni hüngür,hüngür ağlatıp muradamı erdin
Nasihatlerimi hep yanlış anladın demi oğlum.

Bir baba evladının yanışına nasıl dayanır
Bir evlad gayr-ı ahlâkî boya ile nasıl boyanır
Huyunu,tüyünü bilmediğin kız sana sulanır
Bir anlık hevesle, olma bunların yemi oğlum.

Yavrum sen benim canımsın kanımsın
Gözümsün, kulağımsın her yanımsın
Arkamda bırakacağım en güzel anımsın
Bu âileye lâyık, bir evlad ol emi oğlum.

Mevlüt Bicik
17.01.06 saat 16.26
Esslingen