Canım Nefsim Şiiri - İbrahim Sarıtaş

Canım nefsim, aslan nefsim,
Gel birazcık uslan nefsim,
Ta gırtlağıma dayandı,
İşlettiğin suçlar nefsim.

Ellerini çek elimden,
Gözlerini ayır benden,
Çok çektim senin elinden,
Artık beni terk et nefsim.

Arkadaşım sensin dedim,
Ben sana hep hizmet ettim,
Yollarımda işaretim,
Olma artık git sen nefsim.

Nefsim senden ben çok çektim,
Dar günümde neler ettin,
Göstermedin hiçbir zaman,
Gerçek dostu göster nefsim.

Nefsim senle bir anlaşma,
Gel yapalım şimdi kaçma,
Aç bir dava boşanmaya,
Ayrılalım senle nefsim.

Nefsim gönlüm yaşlanıyor,
Gönül bazen uslanıyor,
Bana senden yakınıyor,
Yakasını bırak nefsim.

Sen ne kötü arkadaşsın,
Sanki bana öz gardaşsın,
Nere gitsem baş belasın,
Terk et beni artık nefsim.

Bunca sene hizmet ettim,
Yaptıkların tek servetim,
Sevgiliyeydi hasretim,
Artık beni terk et nefsim.

Gerçek dostum sana düşman,
Vallahi yaptığın yalan,
Artık beni arzulaman,
Kalp evimden dışlan nefsim.

Az da olsa biliyorum,
Gerçek değilsin diyorum,
Ben her zaman söylüyorum,
Nolur beni terk et nefsim.